Szczęść Boże, z Ruchem Światło Życie spotkałam się pierwszy raz w 2006 roku we wrześniu podczas Spotkań Małżeńskich, w których braliśmy z mężem udział. Zachwyciło mnie, że jest taki ruch małżeński na naszej polskiej ziemi, gdzie priorytetem jest dialog. Małżeństwo, które nam o tym opowiadało znalazło dla nas krąg DK w naszej okolicy. I tak zaczęła się moja przygoda z ks. Blachnickim. Chciałam wszystko o nim wiedzieć, stąd przeczytałam większość jego książek i publikacji. Zachwyciło mnie, że jego droga, podobnie jak i moja zaczęła się od miłości do harcerstwa. Największe wrażenie wywarły na mnie wspomnienia ks. Blachnickiego z Oświęcimia i...

Jesteśmy już miesiąc po naszych pierwszych 15-dniowych rekolekcjach. To był najlepszy czas dla naszego małżeństwa, dla naszej rodziny.

Poproszono nas o świadectwo z przeżytych w tym roku rekolekcji. To dla nas zaszczyt, że możemy się z wami podzielić tym, czym Pan Bóg nas obdarował.

Rekolekcje te były dla nas zatrzymaniem się w pośpiechu, osobistą i rodzinną rewizją życia, jak również głębszym wsłuchiwaniem się w słowa, które mówi do nas Pan Bóg.

Jesteśmy małżeństwem od 30 lat, w Domowym Kościele od 2008 roku. W tym roku po raz pierwszy wyjechaliśmy na 15 dniowe rekolekcje ONŻ I stopnia do Rościnna. Prowadzimy mały sklepik spożywczy i to było powodem tego, że nasze 15 dniowe rekolekcje były „niemożliwe” (tak się tłumaczyliśmy). Korzystaliśmy co roku z rekolekcji krótszych 5-6 dniowych, jak również rekolekcji ewangelizacyjnych, wierząc, że na tym etapie musi nam to wystarczyć. Tak było aż do tego roku, kiedy to mój mąż podjął decyzję, że zamykamy sklep na dwa tygodnie i wyjeżdżamy powierzając wszystko Panu – i ufając że Pan tego od nas oczekuje, a...

Byłem pierwszy raz na rekolekcjach, padło na Rościnno i bardzo się cieszę, że właśnie tam. Na rekolekcje zdecydowałem się jechać z oporami, dwa tygodnie wydawały się dość długie. Problemem było uzyskać urlop, mnie się jakoś udało, ale to dopiero połowa sukcesu. Urlop jeszcze musiała załatwić moja żona Tereska i tu się pojawiły schody. Pełen strachu pojechałem jednak. Sytuacja, jaka zaistniała, nie dawała pewności powrotu Tereski do pracy, nerwów z tego powodu było dużo. Atmosfera, jaka panowała na rekolekcjach od początku mnie ujęła, była bardzo przyjazna i wręcz rodzinna. Zajęć było sporo, ale wszystkie ciekawe i wciągające, w dużej mierze dzięki...