Ruch Światło-Życie Archidiecezji Gnieźnieńskiej

Rejonowy Dzień Wspólnoty w Inowrocławiu

2 kwietnia 2016 r. w piękne sobotnie przedpołudnie spotkaliśmy się w Inowrocławiu na Rejonowym Dniu Wspólnoty. W spotkaniu wzięło udział około 40 osób. W temat „Poślubię Cię sobie przez miłosierdzie” (Oz 2,21) wprowadził nas ks. dr Przemysław Kwiatkowski.

Nowym spojrzeniem dla wielu z nas było doświadczenie miłosierdzia przez pięć pocałunków przeżywanych podczas Eucharystii oraz ich odniesienie do naszego małżeństwa i rodziny.

Chciałabym podzielić się tymi rozważaniami pocałunków miłosierdzia. Pocałunek na powitanie oznacza spotkanie, przyjaźń, obdarowanie się nawzajem. Drugi pocałunek to pocałunek obecności – do przeżycia tego pocałunku potrzebujemy samego Boga, zarówno eucharystycznie przy ucałowaniu stołu Pańskiego, jak i w rodzinie w przeżywaniu wzajemnej obecności i bliskości w ognisku domowym. Kolejnym jest pocałunek słowa – obecność Boga w księdze czytań i Ewangelii, a w przełożeniu na nasze małżeństwa i rodziny wyobrażacie sobie życie bez słów ciepłych i pełnych miłości? W szaleństwie miłosierdzia Boga wpisany jest też pocałunek przebaczenia i pojednania. Bóg daje nam Jezusa ukrytego pod postacią chleba i wina, pozwala nam na nowo przeżywać cud miłości, a w znaku pokoju i podania sobie dłoni zachęca nas do dawania sobie może po raz kolejnej szansy, by zacząć na nowo budować to, co się posypało w naszym życiu. Kolejnym pocałunkiem życia jest Komunia Święta, gest uniżenia się Jezusa i ucałowania stóp człowiekowi, gest życia, a dla nas gest oddania się sobie nawzajem w komunii małżonków. Ostatnim pocałunkiem jest pocałunek posłania czyli błogosławieństwo krzyżem na to, co trudne i co piękne, więc nie szczędźmy sobie wzajemnie tego pocałunku.

Podczas podsumowania ks. Przemysław zaprosił nas byśmy stawali się jak Eucharystia, by innym stojącym z boku i patrzącym na nas chciało się być wierzącymi.

Chwała Panu za ten czas, za wszystkich, którzy ta wspólnotę tworzyli i tych bez których nie byłoby możliwe jej przeżycie czyli ks. Przemysława, ks. Krzysztofa i ukochaną diakonię wychowawczą.

Agata i Robert