Podsumowanie odbywało się w dniach 10-12 września 2010. Tym razem diecezja przemyska zaprosiła wszystkich odpowiedzialnych DK w swoje gościnne progi. Już sama myśl o wyjeździe do Przemyśla napełniała nas radością. Podróż na drugi koniec Polski to swego rodzaju przygoda a spotkanie ze wspólnotą to zawsze umocnienie i nowe siły do pracy.

Spotkanie nieoficjalnie rozpoczęło się Eucharystią już w piątek wieczorem. Słowa homilii wygłoszonej przez ks. Andrzeja Wachowicza Moderatora Domowego Kościoła od razu postawiły nas „do pionu”.

Nawiązując do czytań ks. Andrzej mówił: „biada mi gdybym nie głosił Ewangelii”, głoszenie Ewangelii jest istotą naszego życia. Rodzice mają być jak witraże przez które dzieci zobaczą Pana Boga. Prócz łaski wiary Pan Bóg dał nam inne talenty i mamy je oddać na służbę wszystkim. Głoszenie Ewangelii to nie dodatek do naszego życia, to ma być sedno naszego życia. Nie czynimy łaski Panu Bogu, że głosimy Ewangelię. Jest to mój obowiązek nałożony przez Jezusa Chrystusa. Głoszenie nie jest łatwe, trzeba nieraz pogodzić się z odrzuceniem przez ludzi, oni odrzucają nie nas, lecz Pana Boga. Mamy świadczyć o Jezusie Chrystusie a On zajmie się nami, będzie nas wspierał i prowadził. Ks. F. Blachnicki wzywał nas do ewangelizacji – do wielkiego dzieła.

W sobotę dzień rozpoczęliśmy w kaplicy seminaryjnej Namiotem Spotkania przed Najświętszym Sakramentem i jutrznią, w której kapłan prowadzący zachęcał nas do dalszej modlitwy za kapłanów, aby dawali Jezusa Chrystusa a nie samych siebie.

Obrady zaczęły się zawiązaniem wspólnoty i przywitaniem przez parę krajową Jolę i Mirka Słobodów oraz ks. Andrzeja Wachowicza moderatora Generalnego DK wszystkich przybyłych na czele z ks. Biskupem Adamem Szalem – przedstawicielem Konferencji Episkopatu Polski odpowiedzialnym za kontakty z Ruchem Światło-Życie. Obecny był także ks. Adam Wodarczyk Moderator Generalny Ruchu Światło-Życie oraz bardzo wielu księży moderatorów Domowego Kościoła, oczywiście wśród nich także nasz ks. Tomasz Krawczyk. Powitane zostały także panie Ela Kozyra i Maria Różycka z Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła odpowiedzialne za Sekretariat DK i dom rekolekcyjny w Krościenku oraz wszystkie pary kręgu centralnego i diecezjalne.

Ks. Andrzej wygłosił konferencję na temat „Wspólnota słuchająca Pana” podając (za ojcem Franciszkiem) główne elementy charakteryzujące małą wspólnotę i zachęcając nas do refleksji czy jesteśmy taką wspólnotą jako rodzina, jako krąg?

Cechy małej wspólnoty słuchającej Pana to:

Słowo Boże – to księga życia w której wspólnota i każdy z osobna odkrywa plan dla swojego życia.
Modlitwa – pobudza nas do heroicznych czynów, krąg DK musi być wspólnotą modlących się, jest sposobem powierzania siebie innym.
Świadectwo życia chrześcijańskiego – mała wspólnota musi żyć wg rad ewangelicznych.
Diakonia – służba, każdy musi wnosić wkład w budowanie DK i Kościoła (parafii).
Wspólnota dóbr – wzajemna pomoc także w wymiarze materialnym.
Eucharystia – pogłębia wspólnotę, jest źródłem i szczytem.
Jedność – mała grupa musi być otwarta na innych, aby być w jedności z Kościołem.

Ks Andrzej zadał też prowokacyjnie pytanie „Po co słuchać Pana?” i wyjaśniał: „po to aby głosić Ewangelię”. Pan jest blisko każdego człowieka, a my musimy pomagać innym w odkrywaniu daru wiary, w nawracaniu. Zachęcał nas do wypłynięcia na głębię – do głoszenia słowa Bożego z pasją, do mówienia o tym czym żyję, o moim nawróceniu, o radości spotkania Jezusa Chrystusa.

Po konferencji mieliśmy spotkania w kręgu filialnym, a kapłani mieli swój krąg moderatorów. Był to czas dzielenia się życiem DK w poszczególnych diecezjach – radościami i trudami.

Popołudniową cześć spotkania rozpoczęliśmy Eucharystią odprawianą przez ks. biskupa Adama Szala w koncelebrze z księżmi moderatorami. Homilię wygłosił ks. Adam Wodarczyk uświadamiając wszystkim jak bardzo powinnyśmy dziękować Panu za wszelkie dobro jakie dokonało się w całym minionym roku pracy. On także przypomniał, że musimy wsłuchiwać się w słowa Pana abyśmy Jego głosili ludziom, a nie siebie.

Umocnieni Eucharystią udaliśmy się na wybory nowej pary krajowej. Cała wspólnota już od początku Podsumowania zanosiła modlitwy o światło Ducha Świętego przy wyborach. Sam moment wyborów także poprzedzony był wielką prośbą do Pana Boga, abyśmy wybrali to małżeństwo, które On już wybrał. Wybrani zostali Beata i Tomasz Strużanowscy – nasza para filialna!

Po kolacji, w ramach pogodnego wieczoru udaliśmy się na zwiedzanie Przemyśla z przewodnikiem. Przemyśl jest pięknym miastem z dużą starówką, wielu kościołami. To miasto, gdzie spotykają się trzy religie: katolicka, prawosławna i grekokatolicka. Bardzo piękna jest katedra z cudowną figurką Matki Bożej Jackowej.

Niedziela też była bardzo pracowitym dniem. Ustępująca para krajowa Jola i Mirek podsumowała swoją 4-letnią posługę, przypominając nam o bardzo dużej wadze rekolekcji formacyjnych przed tematycznymi. Zwrócili też uwagę na Listy Kręgu Centralnego, które wydawane są corocznie i zawierają wyjaśnienia problemów zgłaszanych przez małżonków DK. Listy te są publikowane na stronie krajowej DK oraz omawiane na kręgach diecezjalnych, rejonowych, a powinny też być przeanalizowane przez każdy krąg na jednym ze spotkań.

Niedzielną Eucharystię przeżywaliśmy w Sanktuarium Matki Bożej na Kalwarii Pacławskiej. W homilii ks biskup Adam Szal zachęcał nas, aby nie tylko pielęgnować swoje ideały, ale korzystając z nich nawracać. Ruch Światło-Życie, stwierdził, podejmuje w wakacje ogromny trud pomocy w powracaniu do Pana Boga – rekolekcje. Nie gorszmy się ludźmi na złej drodze, starajmy się pomóc im w nawróceniu.

W trakcie Eucharystii miało miejsce przekazanie posług par diecezjalnych, filialnych i pary krajowej.

Dziękujemy wszystkim małżeństwom DK z diecezji przemyskiej na czele z parą diecezjalną za wspaniałe przygotowanie spotkania, za wielką troskę abyśmy czuli się u nich jak u siebie w domu.

Dziękujemy Panu Bogu za ten wspaniały dar jakim jest Nasz Ruch. Bądź uwielbiony Panie w każdym małżeństwie, które odkrywa Twoją drogę.

Chwała Panu

Teresa i Kazimierz