W dniach od 1 do 6 sierpnia 2016 roku w klasztorze Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów w Mogilnie 14 małżeństw przeżywało Oazę Rekolekcyjną Animatorów Rodzin I stopnia. Najliczniejszą część oazy stanowili małżonkowie z diecezji poznańskiej, ponadto były z nami rodziny z diecezji gnieźnieńskiej, warszawskiej, warszawsko-praskiej, kaliskiej, a nawet bielsko-żywieckiej i sosnowieckiej. W diakonii rekolekcyjnej pełnili posługę ksiądz moderator Bartłomiej Blat i para prowadząca Marlena i Adrian Ptaszyńscy oraz diakonia muzyczno-wychowawcza. Odpowiedzialna diakonia wychowawcza, której przewodziły trzy energiczne, pomysłowe i pełne poczucia humoru ciocie, wzięła pod swoje czułe skrzydła 14 dzieci. Ulubieńcem i maskotką młodzieży wspomagającej diakonię był najmłodszy uczestnik rekolekcji, pięciomiesięczny Wojtuś. Warto dodać, że dzieci na spotkaniach dopołudniowych realizowały program rekolekcji, a owocem ich pracy był zwykle plakat ofiarowywany jako dar podczas Eucharystii. Muzyczna Beatka z wielkim zaangażowaniem służyła nam w różnych punktach programu rekolekcyjnego. Oazę rekolekcyjną ubogacali ponadto swoimi talentami klerycy Dawid i Adam z Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie oraz kleryk Mateusz z Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu.
Każdy dzień rekolekcyjny koncentrował się, zgodnie z założeniami Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, wokół jednego tematu, przenikającego wszystkie punkty programowe tego dnia. Problematyka dnia wybrzmiewała szczególnie w głoszonych z mocą Ducha Świętego katechezach i homiliach księdza Bartka. Naszą rekolekcyjną drogę rozpoczęliśmy od uświadomienia sobie symboliki znaku Światło-Życie oraz faktu, że jest to znak zobowiązujący do pewnej określonej postawy. By jednak narodził się w nas nowy człowiek, duchowy, Chrystusowy, ten stary musi bezkompromisowo umrzeć. Kolejny dzień przyniósł wskazówkę, jak budować nową wspólnotę, najpierw tę pierwszą, podstawową – komunię małżeńską, rodzinną, a dalej wspólnotę Kościoła. Naturalną konsekwencją drogi nowego człowieka ma być budowanie nowej kultury, gdyż jak mówi Założyciel Domowego Kościoła: „Nowy człowiek, który wchodzi w nową wspólnotę z Bogiem i braćmi musi także tworzyć nową kulturę”, kulturę Chrystusową. Stałymi elementami dnia były przed południem Namiot Spotkania, jutrznia, katecheza, synteza biblijna i dzielenie się Ewangelią w kręgach. Centralnym spotkaniem, w którym uczestniczyła cała wspólnota była Eucharystia. Popołudniową porą gromadziliśmy się na Szkole Modlitwy, poprowadzonej przez kleryków Adama i Dawida oraz konferencji z zakresu duchowości małżeńskiej i metod pracy Domowego Kościoła, przygotowanej przez parę moderatorską. Oczywiście nie mogło zabraknąć pogodnego wieczoru, ze wspólnym śpiewem i tańcem, który jednoczył całą wspólnotę rekolekcyjną. Znalazł się również czas na filmowy wieczór, podczas którego przybliżyliśmy sobie postać Gwałtownika Królestwa Bożego, Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego oraz siostry Jadwigi Skudro.
Były również na rekolekcjach momenty szczególne, jak mówią o nich małżonkowie, podczas których wyraźnie czuć było powiew Ducha Świętego i działanie łaski sakramentu małżeństwa. Pierwszym z nich była adoracja Najświętszego Sakramentu przez małżonków. Piętnaście minut we dwoje z Panem Jezusem to czas wielkiej łaski… Kolejnym spotkaniem małżonków ze sobą w obecności Ducha Świętego był dialog małżeński. Na czas tego wydarzenia klasztorny wirydarz zamienił się w kawiarenkę z dość niecodziennymi kelnerami. Pomimo że powiew wiatru bezlitośnie gasił zapalone świeczki, wręczone przez kapłana, było romantycznie i „Duch Pański unosił się” nad pochylonymi ku sobie i przytulonymi do siebie małżonkami. Ze wzruszeniem będziemy wspominać również moment odnowienia przyrzeczeń małżeńskich, który stał się szczególnym dopełnieniem homilii ks. Bartka o „posiadaniu siebie w dawaniu siebie”, rozwijającej myśl ks. Franciszka Blachnickiego. I jeszcze jeden moment ważny, uroczysty… Trzy osoby ze wspólnoty złożyły na ołtarzu podczas kończącej rekolekcję Eucharystii deklaracje przystąpienia do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, dzieła zainicjowanego przez Założyciela Ruchu Światło-Życie.
Niech Jezus Chrystus będzie uwielbiony w świętym czasie rekolekcji! Amen.
Marlena i Adrian
